Als manager van het Huis kom ik regelmatig in contact met verschillende mensen. Jonge mensen, oudere mensen, rijke mensen en ook armere mensen. Ons Huis is echt een afspiegeling van de samenleving.
Een aantal weken geleden kwam ik ook in contact met Marco. Marco heeft een functie bij de stichting (gelijk)waardig herstel.
Een stichting welke ouders van de toeslagenaffaire ondersteund bij het verwerken van hetgeen zij meegemaakt hebben, maar ook ondersteunen bij de aanvragen voor het financiële herstel.
Na een telefoongesprek maakten we een afspraak om te onderzoeken of er een mogelijkheid was om elkaar te helpen.
Tijdens dit gesprek, wat open en vol energie was vertelde Marco mij over de stichting maar ook over wat ouders meemaakten. Het gaat van dagen niet eten, tot het verkopen van de kadootjes die kinderen voor hun verjaardag hebben gekregen.
Er zijn zelfs kinderen die hun ouders niet meer willen spreken omdat zij door de toeslagenaffaire een hele nare jeugd gehad hebben en denken dat dit de schuld van hun ouders is.
Ik kan jullie vertellen, het raakt mij enorm. Daar waar ik hoopte , naïef als ik ben, dat er al veel opgelost was, kwam erachter dat dit niet zo was. Alleen in Rotterdam zijn al 15.000 slachtoffers van de toeslagenaffaire. En dat terwijl de inwoners van Rotterdam al tot de armste inwoners behoren.
Buiten het feit dat de betrokken ouders ondersteuning nodig hebben bij het financiële herstel hebben zij ook leed te verwerken. Stichting Gelijkwaardig herstel zorgt hiervoor.
Zij laten de betrokken ouders praten en schrijven hun verhaal op. Door het verhaal te vertellen zijn zij gelijk aan het verwerken. Voelen zij zich gezien en meer mens.
En hoe mooi is het dan als je hoort dat moeder en dochter door het opschrijven van het verhaal weer met elkaar herenigd zijn. Dat dochter nu eindelijk weet door welke hel haar moeder is gegaan om haar dochter en haar te laten overleven.
