Iedereen die mij kent als persoon of die mijn verhalen online leest weet dat ik de wereld echt wel eens door een roze bril kan bekijken, dat ik graag het goede in mensen zie.
Dat is ook wel de reden dat ik hier in het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam werk. Als je eenmaal in het Huis werkt en de magie ervaren hebt, dan is de wereld ook echt een beetje mooier.
Iedereen om je heen wil je helpen de gasten die het zo hard nodig hebben een fijne bijna Thuis plek te bieden.
Afgelopen week werden wij in het Huis enorm verrast door een ouder die bij ons in het Huis verbleef. Zijn kindje ernstig ziek heeft op de IC gelegen in het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis.
Iedereen weet dat als je kind daar is opgenomen dat het op zijn zachtst gezegd spannend is.
De ouders vinden al snel contact bij een gezin dat al vaker bij ons in het Huis geweest is, en er ook nu alweer voor langere tijd verblijft.
Ze trekken tijdens het verblijf regelmatig samen op en bidden ook af en toe samen. Met name de vader haalt hier veel kracht uit.
Als het met het kind van het eerste gezin goed gaat wordt het overgeplaatst naar een regionaal ziekenhuis om daar verder te herstellen.
Tijdens het uitchecken vraagt de vader of hij ook de mogelijkheid heeft om een geste te doen aan de andere ouders.
Hij wil graag hun kamerrekening voor de komende 10 dagen betalen.
Op de vraag waarom hij dit deed gaf hij aan, als we met elkaar wat meer naar elkaar omkijken, dan wordt de wereld vanzelf echt een beetje mooier.
Geen idee of deze meneer ook een roze bril heeft, maar op dat moment maakte hij mijn wereld echt een beetje rozziger en een beetje mooier.
Maak jij de wereld ook weleens een beetje mooier? En zo ja hoe doe jij dat dan?
